อาณาจักรศรีวิชัย เป็นอาณาจักรแห่งแรกในหมู่เกาะแถบเอเชียอาคเนย์ มีอำนาจควบคุมดินแดนแถบเกาะสุมาตราไว้ทั้งหมด ตลอดจนถึงแหลมมลายูโดยตลอด รวมระยะเวลานานร่วม 600 ปี ศูนย์กลางความเจริญอยู่ที่นครศรีธรรมราช และไชยา ชาวศรีวิชัยได้สร้างศาสนสถานที่ถาวรไว้ที่เมืองไชยา และเมืองนครศรีธรรมราช ส่วนเมืองเล็กๆ เช่น ภูเก็ต เป็นเพียงแหล่งทรัพยากรแร่ดีบุก และแหล่งน้ำจืดเท่านั้น
อาณาจักรศรีวิชัยเริ่มเสื่อมลงราวพุทธศตวรรษที่ 16 การเสื่อมลงของอาณาจักรศรีวิชัย สาเหตุสำคัญมาจากถูกกองทัพทมิฬโจฬะจากอินเดียตอนใต้รุกราน ในเรื่องนี้ นายเยี่ยมยง สุรกิจบรรหาร ผู้ศึกษาประวัติศาสตร์ โบราณคดีภาคใต้เขียนไว้ในเรื่อง “ปัทมโคตร หรืออาณาจักรศรีธรรมราช” ตอนหนึ่งว่า
เมื่อ พ.ศ.1568 อันเป็นคราวที่ทมิฬโจฬะทำการรุกรานพิชิตแหลมไทย กองทัพระวังหน้ากองหนึ่งของพระเจ้าราเชนทรโจฬะที่ 1 มีแม่ทัพชื่อ….รวรรมันได้เข้าทำการยึดแล้ว ตั้งมั่นอยู่แล้ว แม่ทัพทมิฬโจฬะผู้นั้น มีตำแหน่งนอกเหนือออกไปในคณะหนึ่งอีก ซึ่งตั้งอยู่ที่ “เมืองมนิกคราม” (มนิกกิรมัน) ซึ่งภาษาไทยแปลว่า “เมืองทับทิม” หรือ “เมืองแก้ว” ก็ได้ แล้วเมืองนี้ยังอยู่แหล่งใด
ซึ่งชื่อเมืองนี้นักประวัติศาสตร์ท้องถิ่นได้สันนิษฐานว่า น่าจะเป็น บ้านมานิก อยู่ในเขตอำเภอถลางในปัจจุบัน เหตุการณ์เหล่านี้เป็นเพียงเรื่องราวที่ถูกบันทึกไว้เท่านั้น ร่องรอยหลักฐานทางภูมิศาสตร์ท้องถิ่น ปรากฏในภูเก็ตอยู่บ้างเพียงเล็กน้อย ทั้งนี้เพราะการยกพลขึ้นบกมาตั้งหลักแหล่งครั้งนี้ เพื่อประโยชน์ด้านเสบียงอาหาร พักพล และเก็บทรัพยากรอันมีค่า เพื่อครอบครองอาณาจักรศรีวิชัยทั้งหมด
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น